Mum...

Ömrümce asla kimseyi kırmadım...

Kime özen gösterdiysem de burnumdan getirdi...

Susmak benim en büyük silahım. Çok şükür ki Allah'ım benim yerime yanlışını gösteriyor...

Ama o kadar şanslıyım ki kırılmadığım arkadaşım yok derece kadar azdır... Defterlerimde bile kalbimin parçalandığını görebilirsiniz... Yanlışlar yanlış üzerine...

Patlamadın mı? Patladım! En son kuzenin yüzüne de patlayacağım! Onu unutmam. Unutmayacağım!

Ama o kadar yoruldum ki insanlara karşı iyi olmaktan... Bazen beynim ısınıyor diyebilirim.

Bazen mumlara benziyorum... Tükeniyorum işte... Kalakalıyorum...

Konuşmadın mı? Konuştum... Kırmadan dökmeden... Hatalarını da anlattım...

Noldu biliyomusunuz? Gittiler...

Şanssızlığım bu konuda da hatsafhada...

Neyse...

Her şekilde umut lazım...

Her şekilde vazgeçmemek...