Boncuk Kalp

Hastalandığımda Temmuz'du... Çok da yalnız kaldım o dönemde..Bazı arkadaşlarım pay çıkarmalı bundan... Neyse...2016 benden dünyayı götürdüğü gibi rahatsızlık da getirdi...

Salı günü Derin ile geç yeniyıl kutladık...Birer pasta, birer hediye tamam... O kadar doluydum ki o gün Derin konuşuyor ben ise tüm gün ağlamış zırlamış olduğumdan Derin'imin konuştuklarının anca yarısını anlıyorum...

Derin çok değerli benim için...

Doğru kırıldığımız, birbirimizi üzdüğümüz anlar da oldu...Yanlış anladığımız anlar da... Ama sorun olmadı, anlaşıldık...

Yalnız bırakmadı hastalandığımda beni... O gün de yalnız bırakmadı... Kendi de o kadar kırgınken bu dünyaya...

Ama konuşuyoruz dönem dönem...Bıraktı yazmayı çekmeyi anlatmayı başının etini yedim... Sebeplerı çok haklıydı ama bırakmamalıydı... Yalnız haklıydı bırakmakta ...

Rabbim bir gün sanki ona bir mucize verdi...

Biliyor musunuz tam 7 yaş var aramızda... Ama sanki o benden büyük...O benden akıllı... Saatlerce anlatabilirim...

Ağlamak istiyorum onun yanında...

Sanki gönlüne dokunuyorum...

Sanki huzur veriyor her bakışı...

O kadar önemli ki gerçekten bu güne kadar kırdığım onu üzdüğüm ne varsa helal etsin bana hakkını...

Kalbine Dokunmak... Doğru Derin'in kalbine dokunuyorum, doğrusu Derin benim kalbime dokunuyor...

Zor doğru dost bulmak... Bunu hastalanınca daha çok anladım...

Belki çok kızıyorlar bana...

Belki çok küsüyorlar...

Belki nefret ediyorlar...

Çok canım yanması lazım çıldırmam için... Emin olun yoksa ne kavga ederim, ne de çıldırırım... Heleki hasta birini üzmek daha can sıkıcı...

Üzmeseler keşke insanları...

Vefa semt adı olarak kalmasa...Arasanız sorsanız...

Derin'e seslenıyorum iki kelime ediyor ya ona bile çok mutlu oluyorum...

Ne diyeyim nice güzel yıllarımız olsun kardeşim, 4. yılımız kutlu olsun...

Nazardan korusun Allah, mutluluk versin...










Derin'in instagramı: derin.blog